584. Der verzauberte alte Kriegsmann in Tönningen.
Als Tönningen noch en Festung weer, da legen da mal veer Suldaten in Gefangenschaft. Nu weer da en grote Huul up den Slottplatz, de da noch to sehn is. De Kummendant wull geern węten, wat da in weer, un sä to de veer, wenn se em Naricht daœwer bringen kunnen, sullen se dat Lęwen beholden. Se köffen sik nu en Tau, da leten se den enen an hendal. As de dal keem, weer dar en Pęrstall un an jede Siet stünn en lange Reeg van upsadelte Pęr, de harren Hawer vull up in de Krippen un achter jedes Pęrd leeg en Rider up de Streu. Up dat ene End van dat Gewölwe awer weer en grote Tafel, da seet en Offizier an, de harr den Kopp up den Disch stütt. Vœr em up den Disch stünn en brennendes Waslicht un dree Bęcker, ene weer van Guld, ene van Sülwer, ene van Holt. Da güng de Suldat heran un neem den guldenen Bęcker weg; he kunn dat awer nich so sacht doon, dat de Offizier nich upwaakt weer. De seggt: »Is noch nich bald Dag?« »Noch nich«, sä de Suldat. Da maakt de Offizier sine Ogen werrer to un slöppt in.
As dat den eersten nu so good gaan weer, steeg de twete ok hendal. He fünn dat allens ębenso da ünnen un neem den sülwern Bęcker van den Disch. De Offizier waakt werrer up un seggt: »Is noch nich bald Dag?« »Noch nich«, seggt de Suldat un güng mit den Bęcker foort.
Nu wull de drürre Suldat ok hendal. De fünn da ünnen ok noch allens ębenso, un as he niks meer weg to nęmen finnen kunn, so neem he den holten Bęker mit. De Offizier waakt werrer up un seggt: »Is noch nich bald Dag?« »Nu gliek«, seggt de Suldat, he keem awer ok noch good werrer herut. As nu de veerte da hendal kummt, so is da allens in Uprohr; da sadelt de Rider ęhre Pęrde, as wullen se utriden, de annern maakt ęhre Gewęhre un Sabels torecht un se lopen alle dörchenanner: da würr de Soldat angst un leet sik van sine Kameraden werrer heruptrecken. De Lüde awer seggt, dat de olle Kriegsmann un sien Volk in dat ünnereersche Lock verzaubert sünd, un wenn sine Tied kummt, sall he noch mal werrer kamen un den Krieg föhren gegen den Künnig van Dennemark.
Aus Kurborg am Dannewerk durch Kandidat Arndt.